เราจะถอดรหัสและสรุปความอย่างไรเมื่อต้องแปลข้ามรูปแบบของภาษาที่ดิ้นได้ ในโลกอันซับซ้อนนี้ Brine Lake (A New Body) ที่นำเสนอผ่านสื่อวิดีโอสองจอแสดงให้เห็นถึงเรื่องเล่าอันลื่นไหล จับต้องยาก อัตวิสัยส่วนบุคคลและส่วนรวมได้สั่นคลอนการนิยามความหมายของความไร้รัฐ ความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่ง และอัตลักษณ์ข้ามพรมแดนชาติ ผลงานชิ้นนี้ถ่ายทำในฉากที่ว่างเปล่า สมมติเป็นโรงงานรีไซเคิลไอโอดีน ให้กล้องติดตามบทสนทนาทางธุรกิจระหว่างนักแสดงที่เป็นมนุษย์กับตัวแทนโรงงานล่องหนในภาษาญี่ปุ่น เกาหลี และรัสเซีย การสลับเปลี่ยนที่ไม่ราบรื่นนั้นเบี่ยงเบนความหมายเดิมในการบรรยายภาพและประวัติศาสตร์ไปเป็นหลายภาษาที่สับสน เพื่อพูดถึงการนำทรัพยากรมาใช้ นิเวศวิทยา การซึมซับวัฒนธรรมที่แตกต่าง และความแปลกแยกจากประสบการณ์การล่าอาณานิคมกับสงครามในเอเชียตะวันออก

เศษเสี้ยวของคำพูดเหล่านี้แสดงถึงความทรงจำอันทุกข์ทรมานของชาวเกาหลีที่ถูกกวาดต้อนจากบ้านเกิดไปยังญี่ปุ่นและรัสเซียจนถึงทุกวันนี้ ไอโอดีนรวมถึงการสกัดและแปรรูปไอโอดีนเป็นการอุปมาถึงความไร้รัฐ เทคโนโลยี และกลไกการควบคุม เสิ่นใช้ความไม่นิ่งและการไม่ปรากฏของเคมีและตัวละครเป็นเครื่องมือเพื่อเปิดพื้นที่ให้แก่ความสัมพันธ์อันวุ่นวายทั้งในหมู่ตัวละครตลอดจนถึงผู้ชม เน้นย้ำความเปราะบางนี้ด้วยคำพูดของตัวละครที่ว่า “...วัตถุอย่างแร่ไอโอดีน พอถูกสกัดจากที่ที่คิดว่าเป็นแหล่งกำเนิด แม้จะอยู่ในรูปผลิตภัณฑ์สำเร็จแล้ว หรือแม้แต่ถูกบริโภคไปแล้ว มันก็ไม่เคยอยู่นิ่ง จะกลายรูปตลอดเวลา”

_{ด้วยความสนับสนุนจาก ไรส์อคาเดมี ฟาน บีลเดนเด คุนส์เทน อัมสเตอร์ดัม เด อัปเปล อัมสเตอร์ดัม พิพิธภัณฑ์เอ็มพลัส ฮ่องกง และควังจูเบียนน่าเล่ เกาหลีใต้}