เอิร์ธกลับบ้านเกิดที่ระยอง ประเทศไทย ที่ซึ่ง อิงค์ พี่สาวของเขาทำธุรกิจโรงงานแปรรูปมังคุดของครอบครัว ในจังหวัดทางภาคตะวันออกของอ่าวมีการปลูกมังคุดอย่างแพร่หลาย และเกิดการรั่วไหลของน้ำมันเป็นครั้งคราว ภาพยนตร์ที่ถ่ายทำด้วยรูปแบบเทปบันทึกดิจิทัล 8 มม. สมัยเก่านี้ นำเสนอการทำงานที่ซ้ำซากจำเจของลูกจ้างในโรงงานอุตสาหกรรมแปรรูปผลไม้ซึ่งสวนทางกับภาพฝันลมๆ แล้งๆ ที่ยากจะเป็นจริงของเจ้าของกิจการ เอิร์ธ ตัวเอกของเรื่อง ติดอยู่ในความขัดแย้งเกี่ยวกับอนาคตของโรงงาน และความคาดหวังในชีวิตของแต่ละตัวละครทำให้เขาคลุ้มคลั่งและในที่สุดก็หายตัวไป ผู้เล่าเรื่องที่ไม่น่าไว้ใจตั้งข้อสงสัยในเรื่องที่กำลังเล่าและแต่งเรื่องให้ตัวละคร ดั่งที่แต่ละตัวละครอาจแต่งเรื่องของตนเองขึ้นมา ทุกการกระทำค่อยๆ สูญสลายเมื่อตัวละครใช้ศักยภาพของพวกเขาปลดปล่อยตัวเองจากพันธนาการของเหตุผล มิใช่ในแง่ลบของการทำลาย แต่เป็นอิสระจากบทบาทที่ถูกกำหนดไว้ 

ภาพที่ดูน่าขยะแขยงของเนื้อในผลมังคุดตัดสลับกับภาพเส้นประสาทนำมาซึ่งความรู้สึกที่ปนเประหว่างความงาม ความรุนแรง และความเพิกเฉย การหาประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ การบริหารที่ผิดพลาด การฉ้อราษฎร์บังหลวงโดยองค์กรรัฐ และอุปมาการตัดหัว ปรากฏอยู่ด้วยกันในจักรวาลแห่งเรื่องราว ชุดเหตุผลจากนักแสดงที่เป็นมนุษย์และอมนุษย์ก่อให้เกิดการปะทะที่พร้อมจะระเบิดออก จุดประกายได้ทั้งความเปลี่ยนแปลงหรือการทำลายล้าง ผลงาน Mangosteen สะท้อนศักยภาพของเรื่องแต่งที่ให้อิสระกับตัวละครที่ไม่ต้องยึดติดแม้แต่กับตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นคนที่มีอยู่จริงหรือแต่งขึ้น ผลงานนี้เป็นเรื่องเล่าของความกระวนกระวายต่อเวลาและช่วงเวลาที่ไร้อนาคต ซึ่งเหตุผลนำไปสู่การเลิกล้ม สร้างเรื่องราวทางเลือกที่จะหักล้างตัวตน ในการสร้างงาน ตุลพบ แสนเจริญใช้พลังของเรื่องเล่าในแบบที่เป็นอิสระจากโซ่ตรวนแห่งความเป็นจริงเพื่อปฏิรูปประธานของเรื่องเล่า

_{คอมมิชชั่นโดย Ghost Foundation กรุงเทพฯ}